เซ็กซ์ครีเอเตอร์: อาชีพต้องห้ามใต้ศีลธรรมอันดีของไทย
เอิ้นเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่เคยทำงานในเลาจน์เพื่อหารายได้เสริม หากการระบาดของโควิด-19 ทำให้เลาจน์แห่งนั้นต้องหยุดให้บริการชั่วคราว ด้วยความสนใจส่วนตัวประกอบกับแรงสนับสนุนจากเพื่อนสนิท เธอจึงผันตัวมาเป็นเซ็กซ์เวิร์กเกอร์ ผลิตผลงานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเพศบนแอคล็อก (Private Account) ในแพลตฟอร์มทวิตเตอร์และเว็บไซต์ OnlyFan
ประเทศไทยกับเรื่องทางเพศเป็นปัญหาเรื้อรังที่ได้รับการกล่าวถึง ถกเถียง และเวียนวนมาหลายทศวรรษ โดยประเด็นก็ได้มีการพัฒนาและปรับเปลี่ยนตามยุคสมัย นับตั้งแต่เรื่องของการขายบริการทางเพศตามพื้นที่ต่างๆ สื่อลามกล่อแหลม หรือในปัจจุบันคือเรื่องของเซ็กซ์ครีเอเตอร์หรือผู้ผลิตผลงานทางเพศบนช่องทางออนไลน์
เกิดเป็นการโต้เถียงระหว่างฝ่ายหนึ่งที่ยกประเด็นว่าเรื่องทางเพศหรือเซ็กซ์เป็นเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำวัน มนุษย์เกิดมาจากการมีเพศสัมพันธ์ของคนสองคนทั้งนั้น มันไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอย่างใดที่จะกล่าวถึง หรือต่อให้เราเผยแพร่ภาพเคลื่อนไหวระหว่างมีเพศสัมพันธ์บนฐานของความยินยอมก็ย่อมเป็นไปได้
อีกฝ่ายก็พร่ำกรอกข้อความว่าเรื่องทางเพศ เรื่องเซ็กซ์ ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมอันดีของประชาชน เป็นเรื่องผิดบาป เป็นเรื่องน่าละอายที่ไม่ควรเผยแพร่ตามสื่อสาธารณะ นำไปสู่การจับกุมเซ็กซ์ครีเอเตอร์หลายต่อหลายครั้งใต้คำกล่าวอ้างว่าเพื่อ ‘ธำรงประเพณีอันดีงามของประเทศ’
ระหว่างที่การโต้เถียงยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายทาง มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังเปิดหน้าท้าทายขนบธรรมเนียมความเชื่อเรื่องเพศที่คนในสังคมจำนวนยังไม่ยอมรับ ใช้ช่องทางออนไลน์ไม่ว่าจะเป็นทวิตเตอร์หรือเว็บไซต์ OnlyFans ปลดสิ่งหุ้มห่มร่างกาย เปิดเผยตัวตน ความชอบ รสนิยม และความหลากหลายทางเพศของตนเองบนพื้นที่สาธารณะ ด้วยความเชื่อว่าเรื่องทางเพศไม่ใช่สิ่งเสียหาย ไม่ใช่เรื่องสกปรก และไม่จำเป็นต้องปกปิดแต่อย่างใด
Photographer: Varuth Pongsapipatt
Author: Jamas Kositvichaya
About the author
